|
ธนุ เสนสิงห์
|
Permalink: บันทึกไว้ด้วยใจเชิดชูครูของฉัน
ครูของฉัน
“พันโทสมพงษ์ โหละสุต คือครูผู้มีจิตวิญญาณสืบสานวรรณศิลป์”
คำที่ยกขึ้นมาตั้งไว้เป็นเบื้องต้นนี้ เชื่อได้ว่าเป็นที่ยอมรับในหัวใจ
ของผู้ที่ได้รู้จักท่านทุกคนเป็นอย่างดี ตลอดชีวิตในความเป็นนักกลอน
ของท่าน ได้ทุ่มเทให้กับการค้นคว้าเพื่อถ่ายทอดสืบสานมากมาย
จึงมีผลงานที่เป็นตำราวิชาการ เผยแพร่เป็นที่ประจักษ์ และงานสร้าง
สรรค์ความเป็นกลุ่มก้อนของนักกลอนจนเกิดเป็น “สมาคมกวีร่วมสมัย”
ขึ้นจนปัจจุบัน ท่านมีความตั้งใจอย่างสูงในการทำงานเพื่อส่งเสริม
วงการกลอน โดยเฉพาะกับเยาวชน ท่านมุ่งมั่นให้เกิดกล้ากวี และ
วางเป้าหมายขยายเครือข่ายกวีให้เป็นปึกแผ่นไปทั่วประเทศไทย
ในส่วนที่ท่านให้ความเมตตาแก่กระผมเองนั้น เริ่มมา
เมื่อสิบกว่าปีที่แล้ว ครั้งกระผมเริ่มเข้าสู่เส้นทางนักกลอน
ด้วยการส่งผลงานกลอนเรื่องยาว “แม่ศรีวรรณทอง ตำนาน
บ้านย่านดินแดง” เป็นฉบับร่างให้ท่านช่วยตรวจ และขอคำแนะนำ
โดยส่งให้พร้อม ๆ กับนักกลอนมีชื่อเสียงอีกสองท่านคือ
“สมศักดิ์ ศรีเอี่ยมกูล” นายกสมาคมนักกลอนแห่งประเทศไทย
“มังกร แพ่งต่าย” บ.ก. สื่อถ้อยร้อยฝัน
รายนามผู้เยี่ยมชม : ลิตเติลเกิร์ล, ปลายฝน คนงาม, ลมหนาว ในสายหมอก, หญิงหนิง พราววลี, เส้นชีวิต ดำเนินไป, กร กรวิชญ์, รพีกาญจน์, Black Sword, น้ำหนาว, ฟองเมฆ, ก้าง ปลาทู, กรกช, กอหญ้า กอยุ่ง, ขวัญฤทัย (กุ้งนา), มยุเรศ เมรี
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
ธนุ เสนสิงห์
|
Permalink: Re: บันทึกไว้ด้วยใจเชิดชูครูของฉัน
ผลงานกลอนของกระผม
ในตอนนั้นเป็นลักษณะกลอนพื้นบ้าน เมื่อเทียบเป็นกลอนสุภาพ
พบว่ามีข้อผิดพลาดอยู่มากมาย จน “สมศักดิ์ ศรีเอี่ยมกูล”
ถึงกับแนะนำให้ปรับเป็นร้อยแก้วเสียดีกว่า
ในขณะที่ผมกำลังมีความรู้สึกท้อแท้สิ้นหวังอยู่นั้น
มีต้นฉบับหนังสือตอบกลับจาก “พี่บุญล้อม
โหละสุต” เมื่อเปิดดูมีคำแนะนำจาก พันโทสมพงษ์โหละสุต”
ให้แก้ไขเรื่องสัมผัสซ้ำ, สัมผัสสระสั้น-ยาว, สัมผัสเลือน,
ชิงสัมผัส,และแนะนำเสียงท้ายวรรคที่ถูกต้องให้ พร้อมทั้งขีดฆ่า
และแก้ไขให้ดูเป็นตัวอย่างในต้นฉบับตลอดทั้งเล่ม
ที่มีความยาวร้อยกว่าหน้า กระผมดีใจมาก
รีบปรับปรุงแก้ไขใหม่ และส่งกลับให้ท่านช่วยดูอีกครั้ง
ไม่นานนักก็ได้รับต้นฉบับพร้อมคำแนะนำแก้ไขมาให้อีกเช่นเคย
ด้วยความที่เป็นกลอนเรื่องยาว การจะปรับแก้ให้ถูกต้องทั้งหมด
ในรอบ-สองรอบนับเป็นเรื่องยาก จึงได้ส่งไป ส่งกลับอยู่อย่างนั้น
มากกว่าสิบรอบ จนหนังสือได้ทำการพิมพ์
รายนามผู้เยี่ยมชม : ลิตเติลเกิร์ล, ปลายฝน คนงาม, ลมหนาว ในสายหมอก, หญิงหนิง พราววลี, เส้นชีวิต ดำเนินไป, กร กรวิชญ์, รพีกาญจน์, Black Sword, น้ำหนาว, ฟองเมฆ, ก้าง ปลาทู, กรกช, กอหญ้า กอยุ่ง, ขวัญฤทัย (กุ้งนา), มยุเรศ เมรี
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
ธนุ เสนสิงห์
|
Permalink: Re: บันทึกไว้ด้วยใจเชิดชูครูของฉัน
เมื่อมีโอกาสได้พบกับท่านหลังจากนั้นท่านพูดถึง
เรื่องนี้ไว้ว่า การที่จะแนะนำแก้ไขกลอนเรื่องยาว ๆ
ที่มีความผิดพลาดอยู่มากนั้นเป็นเรื่องที่น่าปวดหัวอยู่มิใช่น้อย
แต่เห็นแก่ความพยายามของกระผมและเห็นว่าเมื่อแนะนำให้แล้ว
มีความตั้งใจแก้ไขเรียนรู้อย่างจริงจัง จึงเป็นที่น่าซาบซึ้งใจ
ในความเมตา และพยายามช่วยสอน ช่วยผลักดันของท่าน
เป็นอย่างยิ่ง เมื่อใคร่ครวญให้ดีจะเห็นได้ว่า
ในความเป็นครูต้องเสียเวลาทุ่มเทแรงใจแรงกายอย่างมากมาย
เพื่อหวังให้เกิดนักกลอนสักคนหนึ่ง
หลังจากนั้นไม่นานท่านได้มอบ “หนังสือกลกลอน” ให้
พร้อมทั้งแนะนำหลายสิ่งหลายอย่างให้เกี่ยวกับกลอนกลบท
ในการคุยกันวันหนึ่งท่านถามกระผมว่า
"กลอนกลบทอะไรไพเราะที่สุด๐
เมื่อกระผมนิ่งอยู่ ท่านก็เฉลยว่า “กลอนกลบท มธุรสวาที"
ซึ่่งมีการสัมผัสสระเป็นระเบียบ ดำเนินไปอย่างเหมาะเจาะ
ไพเราะลงตัวถือได้ว่าเป็นเป็นที่สุดแห่งกลอนกลบท
ผมเชื่อและชื่นชอบกลอนกลบทมธุรสวาที
มากกว่ากลอนกลบทอื่น ๆ ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา
รายนามผู้เยี่ยมชม : ลิตเติลเกิร์ล, นักเลงกลอน, ปลายฝน คนงาม, ลมหนาว ในสายหมอก, หญิงหนิง พราววลี, เส้นชีวิต ดำเนินไป, กร กรวิชญ์, รพีกาญจน์, Black Sword, น้ำหนาว, ฟองเมฆ, ก้าง ปลาทู, กรกช, กอหญ้า กอยุ่ง, ขวัญฤทัย (กุ้งนา), มยุเรศ เมรี
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
ธนุ เสนสิงห์
|
Permalink: Re: บันทึกไว้ด้วยใจเชิดชูครูของฉัน
(กลอนกลบท มธุรสวาที)
สิ่งอันใดในโลกนี้มิจีรัง
ย่อมผุพังฝังดินสิ้นสลาย
มีเกิดแน่แก่แล้วไม่แคล้วตาย
อันร่างกายคล้ายนาวาข้ามธาตรี
เมื่อถึงฝั่งสั่งลาพาจิตใส
สู่ภพใหม่ใจเปรมเกษมศรี
ติดจิตใจไปคือบุญคุณความดี
หลักกรรมนี้มีนับหลายกัปกัลป์
โอ้.. “สมพงษ์ โหละสุต”วิมุติแล้ว
มิคลาดแคล้วเปิดประตูสู่สวรรค์
ขอพ้นทุกข์สุขเย็นเป็นนิรันดร์
อภิวันทน์รจนาบูชาครู
ธนุ เสนสิงห์
รายนามผู้เยี่ยมชม : ลิตเติลเกิร์ล, นักเลงกลอน, ปลายฝน คนงาม, ลมหนาว ในสายหมอก, หญิงหนิง พราววลี, เส้นชีวิต ดำเนินไป, กร กรวิชญ์, รพีกาญจน์, Black Sword, น้ำหนาว, ฟองเมฆ, ก้าง ปลาทู, กรกช, กอหญ้า กอยุ่ง, ขวัญฤทัย (กุ้งนา), มยุเรศ เมรี
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
ธนุ เสนสิงห์
|
Permalink: Re: บันทึกไว้ด้วยใจเชิดชูครูของฉัน
แด่คุณครูสมพงษ์ โหละสุต
เพราะท่านเห็นเป็นธุลีพอมีค่า
หยิบเอามานวดปั้นเสริมวรรณศิลป์
หมายเกิดก่อหน่อกวีศรีกวิน
จึงพอยินนามธนุ ณ วันนี้
ถึงวันวารท่านดับลาลับโลก
เกินห้ามโศกเจียนทรุดสุดหมองศรี
ไร้มาลาบูชาครูผู้อารี
เพียงกลอนนี้คารวะระลึกคุณ
ธนุ เสนสิงห์
(พรุ่งนี้มีต่อ)
รายนามผู้เยี่ยมชม : ลิตเติลเกิร์ล, นักเลงกลอน, ปลายฝน คนงาม, ลมหนาว ในสายหมอก, หญิงหนิง พราววลี, เส้นชีวิต ดำเนินไป, กร กรวิชญ์, รพีกาญจน์, Black Sword, น้ำหนาว, ฟองเมฆ, ก้าง ปลาทู, กรกช, กอหญ้า กอยุ่ง, ขวัญฤทัย (กุ้งนา), มยุเรศ เมรี
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
ธนุ เสนสิงห์
|
Permalink: Re: บันทึกไว้ด้วยใจเชิดชูครูของฉัน
พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้า
ตอน
เสด็จนครสวรรค์ และ ทรงประกาศเลิกทาส
โดย พ.ท. สมพงษ์ โหละสุต
.................................
๑. มาถึงวัดพระปรางค์เหลืองมีเรื่องเล่า
คือเจดีย์องค์เก่าโบราณสถาน
สมัยทวาราวดีมีมานาน
ได้มีการซ่อมสมัยอยุธยา
๒. เป็นองค์ปรางค์ที่เปี่ยมด้วยคุณภาพ
ที่สวยงามซึมซาบน่าศึกษา
แบบจำลององค์เดิมดูเด่นตา
ชาวบ้านมาบำรุงจนรุ่งเรือง
๓. ซึ้งพระคุณ “พระพุทธเจ้าหลวง”
ทรงเป็นห่วงปวงราษฎร์ทุกทุกเรื่อง
ร่องรอยโบราณสถานคือคูเมือง
เสด็จวัด “พระปรางค์เหลือง” รวมสามครั้ง
รายนามผู้เยี่ยมชม : ลิตเติลเกิร์ล, กร กรวิชญ์, รพีกาญจน์, ปลายฝน คนงาม, น้ำหนาว, ฟองเมฆ, Black Sword, ลมหนาว ในสายหมอก, นักเลงกลอน, ก้าง ปลาทู, หญิงหนิง พราววลี, กรกช, กอหญ้า กอยุ่ง, ขวัญฤทัย (กุ้งนา), มยุเรศ เมรี
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
ธนุ เสนสิงห์
|
Permalink: Re: บันทึกไว้ด้วยใจเชิดชูครูของฉัน
๔. สี่โมงเย็น..สองพฤศจิกายนที่
ศก “สองสี่สี่สี่”สู่ความหลัง
ทรงโปรดการ “เหยียบฉ่า” เหลือกำลัง
พระเสด็จด้วยพลังตั้งพระหฤทัย
๕. พระองค์ทรงสนพระหฤทัย “การเหยียบฉ่า”
หมอเอาเท้าเหยียบยาน่าสงสัย
เอาเท้าจุ่มในน้ำมันสมุนไพร
แล้วเหยียบเท้าลงในกระทะร้อน
๖. ยกเท้ามาเหยียบลงร่างคนไข้
เสียง..ฉ่า..ฉ่า..ทันใดฤทัยถอน
พระองค์ทรงทอดพระเนตรทุกขั้นตอน
ในวัดมีศาลานอนเหยียบฉ่ากัน
๗. “เหยียบฉ่า” นั้น..ปัจจุบันยังมีอยู่
เท่าที่รู้... “วัดเกาะหงส์” นครสวรรค์
แน่นขนัดต่อเนื่องแทบทุกวัน
“หมอบุญช่วย” เท่านั้นที่ว่องไว
๘. ตามรอยประพาสต้นรัชกาลที่ห้า
คือตามไปเหยียบฉ่าโบราณสมัย
ศิลป์รักษาโรคด้วย “เท้าทนไฟ”
จงอย่าจางหายไป..กับกาลเวลา
รายนามผู้เยี่ยมชม : ลิตเติลเกิร์ล, กร กรวิชญ์, รพีกาญจน์, ปลายฝน คนงาม, น้ำหนาว, ฟองเมฆ, Black Sword, ลมหนาว ในสายหมอก, นักเลงกลอน, ก้าง ปลาทู, หญิงหนิง พราววลี, กรกช, กอหญ้า กอยุ่ง, ขวัญฤทัย (กุ้งนา), มยุเรศ เมรี
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
ธนุ เสนสิงห์
|
Permalink: Re: บันทึกไว้ด้วยใจเชิดชูครูของฉัน
๙. พระทรงพบ “เจ้าพระยาเทเวศร์”
ทอดพระเนตรถึงวิธีการรักษา
ศาสตร์ความรู้จากขะแมร์กัมพูชา
แก้ปัญหาโรคภัยได้อาจิณ
๑๐. เสด็จวัดพระปรางค์เหลืองแลสง่า
คือต่อมา “หลวงพ่อเงิน” ถวายศิล
ถวายน้ำมนต์พิสุทธิ์ใสไร้ราคิน
ทุกสิ่งสิ้นล้วนด้วยเรื่องดีดี
๑๑. ศิลปะปูนปั้นพระปรางค์เหลือง
แลรุ่งเรืองโดดเด่นเป็นศักดิ์ศรี
คืองานปั้นสกุลช่างเมืองสรรค์บุรี
และน้ำมนต์ “จินดามณี” ที่แพร่กระจาย
๑๒. เหลือร่องรอยอนุรักษ์ “แพเก่าเก่า”
เป็นแพที่ “มีเสาศิลป์สืบสาย”
คือเสาที่แกะสลักซึ่งลวดลาย
เห็นกองดินด้านซ้ายคล้าย..ศิลาแลง
๑๓. ถัดมานั้นมีโบสถ์หลังเล็กเล็ก
ไม่มีไม้เป็นโครงเหล็กทั่วทุกแห่ง
ทั้งช่อฟ้า..ใบระกา..หน้าบรรณ..แสดง
งานตกแต่ง“สังคโลกเบญจรงค์”วิไล
รายนามผู้เยี่ยมชม : ลิตเติลเกิร์ล, กร กรวิชญ์, รพีกาญจน์, ปลายฝน คนงาม, น้ำหนาว, ฟองเมฆ, Black Sword, ลมหนาว ในสายหมอก, ก้าง ปลาทู, หญิงหนิง พราววลี, กรกช, กอหญ้า กอยุ่ง, ขวัญฤทัย (กุ้งนา), มยุเรศ เมรี
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
ธนุ เสนสิงห์
|
Permalink: Re: บันทึกไว้ด้วยใจเชิดชูครูของฉัน
๑๔. เสด็จถึง “วัดหงส์” ทรงหฤหรรษ์
นมัสการ “หลวงพ่อกัน” สมภารใหญ่
พระเสด็จ “ปากน้ำโพ” ทรงพอพระทัย
ทรงปลูก “ต้นสัก” ไว้ให้ชมกัน
๑๕. วัดเขาหน่อธรนินทร์ “เขาดินใต้”
อยู่บรรพตพิสัยนครสวรรค์
ทรงเสด็จโดย “แคร่ไม้” ไปทั้งวัน
พระองค์มิทรงพรั่นหรือหวั่นเกรง
๑๖. พบ “หลวงพ่อวัดเขาดินใต้”ได้ปุจฉา
วิสัชนาข้อธรรมอย่างคร่ำเคร่ง
พระราชทานที่พระครู “หลวงพ่อเฮง”
“พิสิษฐ สมถคุณ” (เฮง) เก่งเหมือนกัน
๑๗. วัดศรีสุวรรณ หรือ “วัดเขื่อนแดง”นี้
เดิมเป็นที่ค่ายทหารนครสวรรค์
นับว่าเป็นสถานที่อันสำคัญ
พระองค์นั้นได้ประทับจับใจเรา
๑๘. “ศาลาลม” ที่ประทับ “รัชกาลที่ห้า”
ทรงพิจารณาคดี “ศาลหลังเก่า”
ทรงตัดสินลงโทษมิได้เบา
คือให้เอา “อ้ายวิม”ไปประหารชีวา
รายนามผู้เยี่ยมชม : กร กรวิชญ์, ปลายฝน คนงาม, ลิตเติลเกิร์ล, ลมหนาว ในสายหมอก, ก้าง ปลาทู, ฟองเมฆ, Black Sword, รพีกาญจน์, หญิงหนิง พราววลี, กรกช, กอหญ้า กอยุ่ง, ขวัญฤทัย (กุ้งนา), มยุเรศ เมรี, น้ำหนาว
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
ธนุ เสนสิงห์
|
Permalink: Re: บันทึกไว้ด้วยใจเชิดชูครูของฉัน
๑๙. “อ้ายวิม” ที่ว่านี้คือ พลทหาร
ฆ่านายสิบรักษาการณ์อารักขา
พระองค์ท่านจึงลงพระอาญา
พิพากษาให้ “ตาย” ด้วยดาบคม
๒๐. จะกล่าวถึงเหตุการณ์ “ทรงเลิกทาส”
ทรงประกาศขั้นตอนอย่างเหมาะสม
มิได้ทรงหวังเป็น “ประชานิยม”
แต่เพื่อให้สังคมได้ก้าวไกล
๒๑. “ทาสสินไถ่” คือ ทาสไถ่มาด้วยทรัพย์
มิได้นับรวม “ทาสที่ท่านให้”
“ทาสเลี้ยงไว้” คือทาสทุพภิกขภัย
โดยทั่วไปทาสจากการรบคือ “ทาสเชลย”
๒๒. ส่วนทาสที่หลบหนีมีโอกาส
ได้พ้นจากความเป็นทาสได้เฉยเฉย
คือ “เจ้าเงินของทาส” ได้สินชดเชย
หมายลงเอยกันด้วยดีวิถีพุทธ
๒๓. เพราะเหตุด้วย “ลูกทาสในเรือนเบี้ย”
ต้องเป็นทาสทั้งลูกเมียมิสิ้นสุด
นี่หรือคือศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์
มิอาจหลุดจากทาสตลอดไป
รายนามผู้เยี่ยมชม : กร กรวิชญ์, ปลายฝน คนงาม, ลิตเติลเกิร์ล, ลมหนาว ในสายหมอก, ก้าง ปลาทู, ฟองเมฆ, Black Sword, รพีกาญจน์, หญิงหนิง พราววลี, กรกช, กอหญ้า กอยุ่ง, ขวัญฤทัย (กุ้งนา), มยุเรศ เมรี, น้ำหนาว
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
ธนุ เสนสิงห์
|
Permalink: Re: บันทึกไว้ด้วยใจเชิดชูครูของฉัน
๒๔. ศก “สองสี่หนึ่งเจ็ด” ให้มีสิทธิ์
ลดค่าตัวครั้งละนิดน่าเลื่อมใส
คือ “ชายแปดหญิงเจ็ดตำลึง”น่าพึงใจ
แต่แรกเกิดลดลงไล่ไปทุกปี
๒๕. อายุครบ “ยี่สิบเอ็ด” ทั้งชายหญิง
ชีวิตจริงจึงเริ่มเกิดซึ่งศักดิ์ศรี
ด้วยเดชะบุญญาพระบารมี
พ้นจากทาสทันทีได้เป็นไท
๒๖. เพื่อปวงชนคนไทยได้ศึกษา
กาลต่อมาทรงยกเลิก “ระบบไพร่”
เกิดทหารอาชีพลำดับไป
เพียง “สองปี” เกณฑ์ให้ป้องธานินทร์
๒๗. โอ้.. “พระพุทธเจ้าหลวง” ของปวงราษฏร์
ทรงโปรดเกล้าฯ เลิกทาสทุกท้องถิ่น
ปลดปล่อย “ทาสให้เป็นไท”ทั้งแผ่นดิน
โลกแซ่ซ้องก้องระบิลระบือไกล
๒๘. พระราชบัญญัติ “ลูกทาสลูกไท”นั้น
ทำเป็นขั้นเป็นตอนตลอดสมัย
ที่ทรงเน้นนั่นก็คือ “ค่อยเป็นค่อยไป”
ทาสและไพร่..สำนึกในพระกรุณา
รายนามผู้เยี่ยมชม : กร กรวิชญ์, ปลายฝน คนงาม, ลิตเติลเกิร์ล, ลมหนาว ในสายหมอก, ก้าง ปลาทู, ฟองเมฆ, Black Sword, รพีกาญจน์, หญิงหนิง พราววลี, กรกช, กอหญ้า กอยุ่ง, ขวัญฤทัย (กุ้งนา), มยุเรศ เมรี, น้ำหนาว
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
ธนุ เสนสิงห์
|
Permalink: Re: บันทึกไว้ด้วยใจเชิดชูครูของฉัน
๒๙. “ไพร่หลวง” คือไพร่ถูกเกณฑ์ไปตามแผน
ใช้เงินแทน “ไพร่หลวงส่วย”นามนั้นหนา
ส่วน “ไพร่สม” ทหารฝึกรอเวลา
รับราชการในวันหน้าถ้าพากเพียร
๓๐. โปรดให้แก้พิกัดค่าตัวทาส
โดยประกาศ..พระราชบัญญัติ “พิกัดเกษียณ”
เริ่มแปดขวบ..จวบยี่สิบ..โดยจำเนียร
“ยี่สิบเอ็ด”ก็เปลี่ยนให้เป็น “ไท”
๓๑. ห้ามมิให้กลับไปเป็นทาสอีก
สมควรหลีกปลีกปัญหาอย่าสงสัย
คือป้องกันคนที่ยังเป็นเยาย์วัย
ห้ามกลับไปเป็นทาสชั่วชีวิต
๓๒. อุปสรรคการพัฒนาสาเหตุใหญ่
“ระบบไพร่” ทั่วโลกาถือว่าผิด
หมายอยู่ร่วมชาติกันโดยฉันมิตร
เศรษฐกิจเดินแนวทางจ้างแรงงาน
๓๓. พระราชบัญญัติ “ห้ามเกณฑ์แรงงานไพร่”
และต่อไป..ออกพระราชบัญญัติ “การเกณฑ์ทหาร”
อีกทั้งพระราชบัญญัติของบำนาญ
“ไพร่สม” แต่ก่อนกาลก็เลิกไป
....................๐.......................
รายนามผู้เยี่ยมชม : ลิตเติลเกิร์ล, ปลายฝน คนงาม, ลมหนาว ในสายหมอก, ฟองเมฆ, กรกช, กอหญ้า กอยุ่ง, รพีกาญจน์, ขวัญฤทัย (กุ้งนา), กร กรวิชญ์, มยุเรศ เมรี, น้ำหนาว
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
ธนุ เสนสิงห์
|
Permalink: Re: บันทึกไว้ด้วยใจเชิดชูครูของฉัน
เพียงรู้ข่าวก็ร้าวรานแล้ว
บนเส้นทางกลางฝุ่นที่เข็ญเคี่ยว
และบนความเปล่าเปลี่ยวทุกระแหง
เมื่อหมอกควันขอบฟ้าเริ่มหมดแรง
กี่ลมแล้ว..เหล่าแสงสิหม่นมน
กี่ชีวิต..กี่ปฏิวัติ..กี่รัฐประหาร
และ..กี่จิต..กี่วิญญาณ..ที่สับสน
แล้วแดดนี้..ฝนนี้..กี่ชีพชน
กี่จังหวัด..กี่ตำบล..ประจญมาร
พวก “ซ่อนดาบในรอยยิ้ม”เป็นเนืองนิจ
คือพวกซ่อนยาพิษในคำหวาน
อยู่กันอย่างเบ็ดเสร็จเผด็จการ
จึง “ล้มลุกคลุกคลาน”กันเรื่อยมา
ปรุงเล่ห์เหลี่ยมเสี้ยมเขาเข้าล้างผลาญ
คือวัฏสงสาร..การริษยา
เริงระบำร่ำไห้ไร้วิญญาณ์
คือ “สงครามเข่นฆ่าประชาชน”
ชโลมเลือดรดแผ่นดินมิสิ้นสุด
หมั่นตอกหมุดมหาโหดทุกแห่งหน
ควรขจัดผองภัยให้ผู้คน
เพื่อรอดพ้นภยันตรายจากไพรี
รายนามผู้เยี่ยมชม : ลิตเติลเกิร์ล, ปลายฝน คนงาม, ลมหนาว ในสายหมอก, Black Sword, ฟองเมฆ, กรกช, กอหญ้า กอยุ่ง, รพีกาญจน์, ขวัญฤทัย (กุ้งนา), กร กรวิชญ์, มยุเรศ เมรี, น้ำหนาว
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
ธนุ เสนสิงห์
|
Permalink: Re: บันทึกไว้ด้วยใจเชิดชูครูของฉัน
เจ้าไปอยู่ชายแดนแม่แสนปลื้ม
แม่ไม่ลืม..เจ้าสัญญาว่า “ไม่หนี”
จะเสียสละเพื่อชาติเป็นราชพลี
สละสิ้นแม้ชีวีจะปลิดปลง
อกแม่เคยโอบให้เอื้อไออุ่น
เหตุไฉนไม่มีบุญนำหนุนส่ง
น้ำตาหยดรินหยาดระราดลง
หยดที่ตรง “หัวใจ”แม่ให้ช้ำ
ศึกสงครามคราใดใช้ทหาร
สงครามคอยล้างผลาญรานกระหน่ำ
โดยมิได้คำนึงถึงศีลธรรม
จึงก่อเวรก่อกรรมตลอดกาล
เพียงรู้ข่าวก็ระร้าวระรานแล้ว
โอ้..ดวงแก้วเจ้ามาลับดับสังขาร
ประจงร่ำคำอาลัยในดวงมาน
แม้จะนานแสนนานยากพานพบ
เห็น “ไตรรงค์คลุมร่าง” อย่างสง่า
ก็รู้ว่า..เจ้าทอดร่างอย่างสงบ
เจ้าทะนงองอาจชาตินักรบ
แม้จุดจบ “ลมหายใจ”เจ้าไม่มี
....................................................
รายนามผู้เยี่ยมชม : ลิตเติลเกิร์ล, ปลายฝน คนงาม, ลมหนาว ในสายหมอก, Black Sword, ฟองเมฆ, กรกช, กอหญ้า กอยุ่ง, รพีกาญจน์, ขวัญฤทัย (กุ้งนา), กร กรวิชญ์, มยุเรศ เมรี, น้ำหนาว
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
ธนุ เสนสิงห์
|
Permalink: Re: บันทึกไว้ด้วยใจเชิดชูครูของฉัน
หอม
ทะเลหมอกหยอกรุ้งสลับสี
สลับแสงแห่งระวีฤดีหวาม
ทานตะวันชูช่อชอุ่มงาม
เหลืองอร่ามงามตายามสายัณห์
กลิ่นดอกไม้..แม้นหอมสักปานไหน
ก็หอมไปตามลมรำเพยนั่น
“กลิ่นความดี” ของ “คนดี”ชื่นชีวัน
หอม “ทวนลม”เร็วพลันจงมั่นใจ
เมื่อ “คิดดีทำดี” ย่อมมีสุข
นำพาตนให้พ้นทุกข์สุขยิ่งใหญ่
มากเมตตาปรานีไม่มีภัย
สิ่งเลวร้ายอันใดไม่น้อมนำ
อย่าท้อแท้แม้ยามมีความทุกข์
ยิ้มระรื่นชื่นสุขทุกเช้าค่ำ
แล้วจะพ้นจนยากหากใฝ่ธรรม
“สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม”เอย..
...................................................
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
