Username:

Password:


  • บ้านกลอนน้อยฯ
  • ช่วยเหลือ
  • ค้นหา
  • เข้าสู่ระบบ
  • สมัครสมาชิก
บ้านกลอนน้อย - กลอนสบายๆ สไตล์ลิตเติลเกิร์ล >> ห้องเรียน >> ห้องเรียน กลบท >> กลบทนายโรงลืมกรับ
หน้า: [1]   ลงล่าง
« หน้าที่แล้ว ต่อไป »
พิมพ์
ผู้เขียน หัวข้อ: กลบทนายโรงลืมกรับ  (อ่าน 19349 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
Black Sword
ผู้บริหารเว็บ
****

จำนวนผู้เยี่ยมชม:65535
ออฟไลน์ ออฟไลน์

ID Number: 88
จำนวนกระทู้: 10447


เมื่อ มยุรธุชกางปีกฟ้อน... มวลอักษรก็ร่อนรำ


| |
กลบทนายโรงลืมกรับ
« เมื่อ: 26, กรกฎาคม, 2558, 12:57:41 AM »
บ้านกลอนน้อยฯบ้านกลอนน้อยฯ

Permalink: กลบทนายโรงลืมกรับ

- กลบทนายโรงลืมกรับ -
- พจน์ -

ราวสายลมเริงร่ายล้อสายหมอก
ก่อนเย้าหยอกภูผาผืนป่าปก
แล้วกล่อมเห่ห้วงฝันอันสะทก
ในอ้อมอกคืนวันแห่งพันธะ

เจือความงามความหมายสู่ลายลักษณ์
กอบถ้อยทิพย์ผจงถักสร้อยอักขระ
อุดมการณ์บานบ่มคมวาทะ
นำสัจจะบรรจุมธุรส

โศกก็โศกยิ่งกว่าพญาโศก
ประโลมโลกก็หวานปานจะหยด
ครั้นเสียดสีสาสมอารมณ์ประชด
บริบทโดยตลอดก็สอดรับ

วิญญาณแห่งบทกวีสุนทรีทิพย์
สมควรจิบเรื่อยร่ำเรียงลำดับ
เพื่อให้ถ้อยทุกถ้อยค่อยซึมซับ
ผ่านเสียงขับของโศลกโลกทัศน์

ความอ่อนหวานอ่อนไหวในพิภพ
จงบรรจบผสานเกลียวเกี่ยวกระหวัด
มโนภาพซาบซึ้งช่วยรึงรัด
เป็นอาณัติกำหนดบทบาทมนุษย์

อย่าเจื้อยแจ้วแล้วคล้อยเลื่อนลอยลับ
แทรกทุกศัพท์ด้วยคติบริสุทธิ์
เผยเงื่อนงามตามธรรมพระสัมพุทธ
ให้เป็นจุดเกิดแสงแห่งชีวิต ฯ


เพิ่มบุญ (เสริมศักดิ์) เปลี่ยนภู่
นามปากกา เวทย์
อดีตสี่มือทองนักกลอนธรรมศาสตร์ รุ่น 2


กลบท นายโรงลืมกรับ    

- ข้อบัญญัติ : บัญญัติพิเศษเพิ่มจากกลอนทั่วไป คือ

           -๐- ตลอดสำนวน บังคับให้ส่งสัมผัสระหว่างวรรคทุกวรรค (สัมผัสนอก) ด้วย "คำตาย" เท่านั้น


          ...- เรื่องเล่ามีอยู่ว่า ครั้งเมื่อวางโกลนเรือ "เอนกชาติภุชงค์" แล้วเสร็จ จำต้องมีการลองน้ำ "พระราชวังบวรฯ" โปรดที่จะเสด็จล่องเรือจากท่าวาสุกรีไปขึ้นที่วังหน้า ด้วยความฉุกละหุก นายโรงผู้จัดเตรียมอุปกรณ์ ลืมนำ "กรับ" ลงเรือให้อาลักษณ์ขับเห่ พอเรือออกจากท่า อาลักษณ์ก็เริ่มเห่ แต่หา กรับ ไม่เจอ แต่ด้วยปรีชา จึงต้องว่ากลอนท้ายหัก จะได้ไม่ต้องลง กรับ กรมพระราชวังบวร เห็นเป็นการแปลก เลยถามอาลักษณ์ว่า เฮ้ย นี่มึง ด้นกลอนกลอะไร อาลักษณ์จึงตอบไป ว่า นี่เป็นกลบท "นายโรงลืมกรับ" พระเจ้าข้า

**  ด้วยความชื่นชอบและชื่นชมในสำนวนนี้
     ขออนุญาตนำกลบทนายโรงลืมกรับ สำนวน "พจน์" จากหนังสือ "ข้างกองไฟ" ของลุงเวทย์มาตั้งไว้เพื่อการศึกษาครับ
    
     - Black Sword -
      (หมู  มยุรธุชบูรพา)

                              
                                    • กลับสู่หน้าห้องเรียน กลอนกลบท คลิก
                                    • กระโดดสู่ห้องเรียน โคลงกลบท คลิก
                                    • กระโดดสู่ห้องศึกษา ภาพโคลงกลบท คลิก
                                    • กระโดดสู่ห้องเรียน กาพย์ คลิก
                                    • กระโดดสู่ห้องเรียน กลอน คลิก
                                    • กระโดดสู่ห้องเรียน โคลง  คลิก
                                    • กระโดดสู่ห้องเรียน ฉันท์  คลิก
                                    • กระโดดสู่ห้องเรียน ร่าย คลิก
                              


รายนามผู้เยี่ยมชม : Sasi Aksarasrom, ปิ่นมุก, ปลายฝน คนงาม, ลิตเติลเกิร์ล, กร กรวิชญ์, รพีกาญจน์, ก้าง ปลาทู, กวีชาวบ้าน, หญิงหนิง พราววลี, น้ำหนาว, กอหญ้า กอยุ่ง, กรกช, ตูมตาม, Paper Flower, 1p, ลมหนาว ในสายหมอก, อิงดาว พราวฟ้า, Mr.music, ปลาย อักษร, ฟองเมฆ, มยุเรศ เมรี, มนชิดา พานิช, แก้วชมพู

บันทึกการเข้า

..
รวมบทกลอน "ที่นี่เมืองไทย..."
รวมบทกลอน "ร้อยบุปผา"
รวมบทประพันธ์ทั่วไป "Black Sword (หมู มยุรธุชบูรพา)"
รวมบทประพันธ์กลบท "Black Sword (หมู มยุรธุชบูรพา)"
รวมบทประพันธ์ฉันท์ "Black Sword (หมู มยุรธุชบูรพา)"
กลอนสุภาษิต-คำพังเพย-สำนวนไทย บ้านกลอนน้อย
ลานอักษร มยุรธุชบูรพา
..

หน้า: [1]   ขึ้นบน
พิมพ์
« หน้าที่แล้ว ต่อไป »
กระโดดไป:  

Powered by SMF 1.1.14 | SMF © 2006-2009, Simple Machines LLC
Simple Audio Video Embedder
| Sitemap
NT Sun by Nati
หน้านี้ถูกสร้างขึ้นภายในเวลา 0.249 วินาที กับ 66 คำสั่ง
กำลังโหลด...