~วิสาขปุรณมีบูชา~

~วิสาขปุรณมีบูชา~
.
มหาฤกษ์...เบิกฟ้าจันทราผ่อง
นภาผองพร้อมพรักร่วมสักขี
น้อมพิพัฒน์รัตนะปัฐพี
สู่ดิถีวิสาขะบูชา
.
ทั่วโลกเห็น....เป็นวันสำคัญล้ำ
เถลิงธรรมพุทธะศาสนา
ถกลพริษฐ์กิจจะศาสดา
สามครั้งคราเวียนวง....เกิดตรงกัน
(ประสูติ)
.
คราเทพทัต..."สิทธัตถะ" ธรรมทูต
ถือประสูติวาระเริงถวัลย์
ฤกษ์ดิลกตกเห็นคืนเพ็ญจันทร์
ภควันต์ราชบพิตร...สถิตองค์
.
ขัตติยะ...พระชัดกษัตริย์ศรี
ลุมพินีสวนภิรมย์ปฐมส่ง
มหาบุตรสุทโธทนะหน่อพระวงศ์
กำเนิดทรงก่อเริ่ม...เผดิมเป็น
.
(ตรัสรู้)
.
จวบพิศขันธ์...ผันผละบรรพชิด
หันสู่ทิศธรรมทางสว่างเห็น
เนรัญชรา ณ พบสงบเย็น
ลุบำเพ็ญเหวห้วง....หลุดบ่วงมาร
.
ถิ่นประจักษ์...กักขฬะวัฏฏะสู่
ตรัสรู้ล่วงวังแห่งสังสาร
พิชิตล้ำดำริโพธิญาณ
บรรลุผ่านพ้นเหตุ...กิเลสภัย
.
แผ่ชนวน...ตรวนชัดที่รัดรั้ง
อนิจจังความจริงที่ยิ่งใหญ่
อริยสัจตัดเล่ห์โปรดเวไนย
สอนสื่อให้ล้ำเลิศ....ประเสริฐคน
.
(อริยสัจ ๔)
.
นั่นคือ"ทุกข์."...รุกเกิดกำเนิดเปลี่ยน
ว่ายวนเวียนแปรชัดกี่ผลัดหน
แก่ชรามรณะวัฏฏะวน
พลัดพรากผลมิสมหวัง...ล้วนรั้งรุม
.
ชี้ช่องชัด...ตัดเหตุกิเลสให้
"สมุทัย"เท่าทันโศกศัลย์สุม
ชนวนร้ายหลายเหล่าที่เร้ารุม
เห็นร้อนรุ่มรอบทิศ....เพื่อปลิดปลง
.
"นิโรธ"หรือ...คือรับรู้ดับทุกข์
คติสุขสู่เถินมิเดินหลง
ล้อมราคะละว่างแล้ววางลง
ตั้งจำนงค์นำพ้น...มิยลยิน
.
บทท้ายส่ง...องค์ธรรมควรย้ำยึด
ครองประพฤติ"มรรคะ"นิจสิน
เมินประมาทพลาดพลัดวิบัติกิน
มิตึงสิ้นขวาซ้าย....เลือกสายกลาง
.
(ปัจฉิมโอวาทก่อนปรินิพพาน)
.
ใต้ร่มป่า...สาละถิ่นสถาน
ก่อนนิพพานขันธ์ลับมิกลับสร้าง
ปัจฉิมหนบนอาสน์โอวาทวาง
เป็นแนวทางธรรมเจตน์...ด้วยเมตตา
.
ว่าดูกร...จักสอนสั่งชนทั้งหลาย
อันร่างกายเนื้อหนังสาบมังสา
ล้วนเสื่อมสรรพ์ผันผละธรรมดา
เพี้ยงเพ’ลาเสาะสู่...มิอยู่ยืน
.
สู่วาระ...ตระหนักประจักษ์เถิด
อย่าพึงเกิดพลั้งพลาดประมาทยื่น
จงขณะอนุโพธประโยชน์คืน
ตน,ผู้อื่นด้วยกิจจา...ศรัทธาทาน
(ปรินิพพาน)
.
แล้วกำหนด...ปลดบ่วงลุล่วงลับ
ดวงขันธ์ดับยังทิศสถิตฐาน
สู่ภพโผนโพ้นลิบแดนนิพพาน
ละสังขารข้ามพ้น....เลิกวนวัง
.
(ปัจฉิมบท)
.
ชุลีบาท...ศาสดาศรัทธามั่น
สืบสร้างสรรค์บวรผู้สอนสั่ง
ประเสริฐฉันท์จันโจษอุโฆษดัง
ร่วมพลังธรรมยึด...ประพฤติครอง
.
พุทธกาล...ผ่านมาอีกครานี้
ฤกษ์ดิถีงามเห็นจันทร์เพ็ญส่อง
สิบห้าค่ำนำผันคืนครรลอง
เดือนหกพ้องทั่วโลกา...เป็นสากล
.
ชาวประชา...สารทิศรวมจิตพร้อม
วันทาน้อมวิสาขะวาระหน
สืบกาลก่อนสอนสู่วิญญูชน
ขอกุศลส่งบรรลุ....สาธุเทอญ....
.
อโศกน้ำ
.
อธิบายศัพท์:
ถกล : ก่อสร้าง ตั้ง ตั้งขึ้น ตั้งไว้
พริษฐ์ : ประเสริฐ'ประเสริฐสุด
เวไนย :ผู้ควรแนะนำสั่งสอน, ผู้พึงดัดได้สอนได้
ชุลี : การประนมมือ การไหว้
.
ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เนต

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ~วิสาขปุรณมีบูชา~ (อ่าน 4530 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้