@-- เช้าที่ยี่สิบมีนาฯ --@

@-- เช้าที่ยี่สิบมีนาฯ --@

ข้าวขาวคลุกกะปิ
อย่างนี้สิแสนอร่อย
รสเปรี้ยวมะม่วงซอย
กุ้งแห้งฝอยมาเคียงเคียง

หอมหั่นมาหยอกเย้า
พริกทอดเคล้ามาเรียงเรียง
ฝักยาวกับกุนเชียง
นั่นหมูหวานมาแอบคอย

ไข่เจียวจ้องเลี้ยวเลาะ
จังหวะเหมาะจับหั่นฝอย
ผักชียิ้มน้อยน้อย
ทำชม้ายเหมือนอายใคร

เชิญเถิดมาเต้นรำ
เล่นระบำบนจานใจ
เมนูเช้านี้ไง
มอบแด่เพื่อน ณ เรือนกลอน

โปรยหว่านจานเสน่ห์
อย่าหันเหหรือตัดรอน
มิตรมิ่งอย่านิ่งนอน
ต้องมนต์ข้านะบัดดล

ม่อนจัง

ห่างหายไปนาน คิดถึงเรือนกลอนน้อยและเพื่อน ๆ ทุกคนครับ
AddEmoticons00945

เห็นข้าวคลุกกะปิ
ม่อนยื่นนิช่างน่าสน
หิวท้าเกินกว่าทน
เพราะเช้านี้ไม่มีทาน

รีบนั่งหวังได้กิน
น้ำรอรินส่งยิ้มหวาน
ขอชิมสักสองจาน
อิ่มแล้วเดินเพลินจากไป

กรวิชญ์

สองจานแล้วผ่านจร
เสร็จคุณกรมาก่อนใคร
หมูจ้องด้วยปองใจ
รีบคว้าสามแล้วลีลา ฯ

อิ่มหนำนะยามดึก
ชื่นรู้สึกมิสร่างซา
หากมีอีกให้มา
หมูพร้อมรับกับของฟรี ฯ
:

- Black Sword -
(หมู มยุรธุชบูรพา)

#๔๗๔

กินดึก...ระวังอ้วน
ทำไมชวน...กันตอนนี้
อึดอัด...กับพุงพี
ลดไม่ลง...จะโทษใคร

ปากนั้น...ก็ปากตัว
ถูกเขายั่ว...หยิบมาใส่
บังคับ...ก็หาไม่
ก็ปากใคร...ก็ปากมัน

ว่าแต่..หมดรึยัง
ปู่มานั่ง...รอแบ่งปัน
เพื่อนกลอน...กันทั้งนั้น
รอเข้าแถว...อีกหลายคน

เผื่อแผ่แก่ทั้งบ้าน
ให้สำราญมิลานลน
ปรุงใหม่ได้อีกหน
ยอดพ่อครัวมิกลัวเลย

ปลาย่างมาวางก่อน
ชี้ฟ้าอ่อนชะเอิงเอย
หอมแดงเจ้ายิ้มเปรย
เข้าเต้นรำระบำไฟ

กระเทียมก็เปิดฟลอร์
เล่นเพลิงล้อสำราญใจ
ได้ทีเร็วรี่ไว
โดดลงครกพร้อมพร้อมกัน

ปลาย่างร้องโอดครวญ
ไม่ยอมชวนเหลือแต่ฉัน
โดดครกมิช้าพลัน
ตำสะดุ้งทุ่งสะเทือน

ปลาร้านำมาต้ม
หอมกลิ่นฉมมิแชเชือน
กรองน้ำมิลืมเลือน
ตักใส่ถ้วยรวมด้วยดี

มะนาวเจ้าคอยท่า
ขยับมาอย่าช้าซี
คั้นน้ำโดยทันที
ร่วมปรุงรสบรรเจิดจินต์

ผักสดอย่าเง้างอน
มิตัดรอนนะอรอินทร์
วางล้อมข้าวพร้อมกิน
เรียก"น้ำพริกปลาป่น"ไง

บ้านน้อยอย่าคอยท่า
รีบเร็วมาเสาร์สดใส
ร่วมมิตรสนิทใจ
ม่อนส่งจุ๊บโห่สามลา
AddEmoticons00936

ม่อนจัง

ท้องหิวก็แรงโหย
กลิ่นหอมโชยมิชืดชา
คิดถึงก็จึงมา
เวียนกระทู้ดูของกิน

คำนึงถึงพ่อครัว
ละเลงรัวอักษรริน
ร่วมจิตและใจจินต์
จับจัดน้อมมาแนบนำ

คอยลิ้มของอร่อย
ฝากรูปรอยระเริงรำ
ทุกท่วงถ้อยกระทำ
ใส่ชีวิตมาว่ายวน

เข้าครัวในทุกครา
ออกลีลามิลานลน
รสชาติประสาชน
มาชื่นลิ้มและชิมลอง

รอคอยนะพ่อครัว
มารัวเชิงอย่างช่ำชอง
ให้เพื่อนและพี่น้อง
ได้ฝากท้อง.. อี ก สั ก ค ร า ฯ
:

- Black Sword -
(หมู มยุรธุชบูรพา)

เกิดหิวขึ้นมายามดึกน่ะ

มื้อเที่ยงเลี่ยงเข้าบ้าน
ข้าวสักจานรีบจัดหา
หิวโหยแรงโรยลา
เงินก็หมดกลัวอดโซ

ขอโปรดอย่าโหดร้าย
ไม่ได้หมายมาเดินโชว์
หยิบคว้าหาจานโต
รอคิวข้าวพ่อครัวเรา

น้ำหนาว

พ่อครัวกลับมาแล้ว
จิตแน่แน่วมิซึมเซา
หน้าที่มิผ่อนเพลา
ตระเตรียมพร้อมเพียบเครื่องปรุง

ข้าวสวยจัดแจงไว้
พร้อมเจียวไข่ใส่ข้าวหุง
กลิ่นล่องลอยหอมฟุ้ง
น้ำปลาพริกมะนาวมี

ต้มจืดไม่จืดรส
พร้อมกันหมดอย่ารอรี
ใครช้าสักนาที
อาจชวดอิ่มอดลิ้มลอง

ตั้งวงเถอะเร็วไว
สิ้นเดือนใกล้แล้วพี่น้อง
ง่ายง่ายพอประคอง
ก็อิ่มหนำสุขสำราญ

AddEmoticons00936

ม่อนจัง

เรื่องกินหนูถนัด
เรื่องกวาดปัดไม่ประสาน
เพราะทำไม่เป็นงาน
เป็นแต่กินกินแล้วนอน

สิ้นเดือนกินมาม่า
จนระอากายล้าอ่อน
มื้อนี้ฟรีทุกตอน
พ่อครัววอนให้หนูกิน

สนองตอบเพราะชอบด้วย
เลยขอช่วยลุยพุงปลิ้น
อิ่มหนำน้ำหวานริน
แล้วโบยบินกลับถิ่นเรา

หนูหนุงหนิง

พ่อครัวมาลงครัว
ครื้นเครงชัวร์ทุกค่ำเช้า
พาเพลินเพียงผ่อนเพลา
ผ่อนอารมณ์ให้รื่นเรียง

บ้านนี้มีอิ่มหนำ
มีขบขำเมื่อม่อนเคียง
ดุจสวรรค์ชั้นวังเวียง
วาดเมนูเสนอนำ

ร้อยหลากรสลีลา
ล้วนพาใจให้จดจำ
ร่าเริงดุจเริงรำ
ทุกข้าวคำมีครื้นเครง

อิ่มแล้วขอลาล่อง
เหลือบมองม่อนหัวฟ้าเหม่ง
ถ้วยชามเก็บล้างเอง
หมูไม่เกี่ยว.. ขอลาไกล ฯ
:

- Black Sword -
(หมู มยุรธุชบูรพา)

อะโหแต่ละคน
ซึ้งจิตจนถึงหัวใจ
แม่บ้านนั้นอยู่ไหน
รีบเก็บล้างอย่าช้าที

ม่อนขอเตรียมมื้อใหม่
เข้าครัวไฟอย่างเร็วรี่
ปลาร้ามากมายมี
คัดปลาดุกมาต้มปน

หอมกรุ่นพอใช้ได้
ถ้วยตะไลมาวางวน
ตักน้ำปลาร้าข้น
ใส่ถ้วยน้อยอย่างพอเพียง

จัดแจงบี้เนื้อปลา
ประสมมาลงคลุกเคียง
พริกผงนำโรยเรียง
เพิ่มรสเผ็ดผ่าวหัวใจ

ผักสดหารอบบ้าน
เตรียมไว้ทานคู่กันได้
ลวกบ้างเป็นไรไป
ไข่ต้มพร้อมมาเคียงกัน

เสร็จสรรพสำรับง่าย
ใส่ถาดคล้ายเป็นคู่ขวัญ
ยกมาอย่าช้าพลัน
ข้าวร้อนร้อนควันชื่นโชย

สบายสบายไม่ยุ่งยาก
เปิบเข้าปากสิ้นอ่อนโหย
ตั้งวงเตรียมกันโซ้ย
หยอกเย้าแหย่ไม่คิดตังค์

ม่อนจัง

เมนูอาหารเด็ด
มีรสเผ็ดสรรพเสร็จนั่ง
ร่วมวงดนตรีดัง
เพลิดเพลินจังขอนั่งกิน

อาหารบ้านกลอนน้อย
รสอร่อยมิกร่อยลิ้น
ชื่อเสียงกระฉ่อนยิน
ไกลถึงถิ่นบาดาลนคร

กุ้งนา

แม่บ้าน...แกแก่แล้ว
ล้มเจ็บแซ่ว หลังพิงหมอน
ทั้งวัน นอน..น้อน..นอน
งานไม่ทำ น่าช้ำใจ

ม่อนเรียก อยู่ข้างหู
ทำบ่ฮู้ บ่หันได้
เงินเดือน แพงกว่าใคร
ปล่อยบ้านรก หญ้าปรกคลุม

แนะนำ เปลี่ยนแม่บ้าน
ให้เลิกงาน ตอนห้าทุ่ม
ตักน้ำ เต็มสามตุ่ม
เตรียมเก็บไว้ ใช้ล้างครัว

แม่บ้านทิ้งงานบ้าน
ไม่ล้างจานกองสุมทั่ว
เช้านี้คงน่ากลัว
ว่าอาหารไร้จานรอง

งั้นงดอดหนึ่งวัน
ต้มแกงนั้นคงไม่ต้อง
หมูทอดใส่ใบตอง
ห่อเอาไว้เผื่อหลายคน

ข้าวเหนียวนึ่งใหม่ใหม่
หยิบตามใจจะไม่บ่น
กินเสร็จสิ้นกังวล
ขุดหลุมฝังเป็นปุ๋ยไป

อิ่มหนำนอนกลางวัน
หลับแล้วฝันถึงสาวใส
ถึงสาวบ้านน้อยไง
หลงเสน่ห์ม่อนแน่เลย

ยาเสน่ห์ใส่อาหาร
จิตซาบซ่านไม่อาจเฉย
รับม่อนเป็นคู่เชย
คิดแล้วให้สุขใจจริง

ม่อนจัง

เจอเล่ห์เสน่หา
สาวกินยาเสน่ห์หญิง
ม่อนจังหวังพักพิง
เป็นเขยใหญ่บ้านน้อยเรา

สาวน้อยและสาวใหญ่
ถามว่าใครจะได้เข้า
ร่วมหุ้นชีวิตเนา
แนบสนิทชิดเชยแมว

หญ้าขอแค่กินข้าว
อาหารช้าว*ยาวเป็นแถว
ใบตองตัดตามแนว
ปูเรียงรอพร้อมห่อกิน

ม่อนจังทำนั่งเขิน
มองสาวเพลินแทบเหินบิน
แขนม้วนอ้วนติดดิน
สาวบ่สนคนกลมกลม

กอหญ้า กอยุ่ง

	ผู้เขียน	หัวข้อ: @-- เช้าที่ยี่สิบมีนาฯ --@ (อ่าน 17430 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 4 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้