เชียงใหม่ที่รัก
สะล้อคลอเคียงเสียงเพียงแผ่วแผ่ว
วังเวงแว่วเพลงซอคอยพ้อว่า
ซึงเศร้าสร้อยถึงคล้อยค่ำย่ำวันลา
จะหวนมาอีกไหมใจรำพัน
เมืองเชียงใหม่เคยปลื้มไม่ลืมได้
เหมือนอยู่ใกล้แค่เอื้อมเชื่อมความฝัน
ยังคิดถึงเสมอเพ้อทุกวัน
จดจำมั่นยามเยือนเหมือนเช่นเคย
ตะแบกม่วงพวงระย้าท้าลมหนาว
รอฟังข่าวจากจิตที่คิดเผย
ได้ชื่นชมสายลมพรมรำเพย
แล้วอย่าเลยร่วงหล่นให้หม่นใจ
เฝ้าคิดถึงบางคนจนวาบหวาม
สุดจะปรามตราตรึงจึงฝันใฝ่
ดวงตาดาวพราวพริ้มยิ้มละไม
ฝากคำไปคนไกลห่วง..ทวงสัญญา..
วาริน
เชียงใหม่
24/9/57
