กลอนยามดึก

กลอนยามดึก

ลมรำเพยผ่านมาเวลาดึก
ถวิลนึกใครบางคนแต่หนหลัง
จันทร์คืนนี้งดงามตามลำพัง
กระต่ายยังโดดเดี่ยวอยู่เดียวดาย

บนเวหาเรื่องเรืองสีนวลเหลือง
ยังเล่าเรื่องเก่าเหมือนไม่เลือนหาย
มีสองคนบนฟ้าตากับยาย
เคียงคู่กายอย่างนั้นนิรันดร

มีกระต่ายตัวใหญ่ในพระจันทร์
จะเห็นมันเมื่อหลับฝันลงกับหมอน
เริ่มร้องเพลงรำพันปันบทกลอน
คอยอวยพรให้เจ้าหลับรับฝันดี

ลมรำเพยเลยลัดพัดไปแล้ว
เหลือเพียงแววอาลัยใครที่นี่
แค่วันพรุ่งหมุนกลับรับอีกที
แสงรวีส่องฟ้าพาใจคอย

วาริน
12/2/2568

	ผู้เขียน	หัวข้อ: กลอนยามดึก (อ่าน 766 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้