บ้านกลอนน้อย - กลอนสบายๆ สไตล์ลิตเติลเกิร์ล

บ้านกลอนน้อย ลิตเติลเกิร์ล - มยุรธุชบูรพา => ห้องกลอน คุณอภินันท์ นาคเกษม => ข้อความที่เริ่มโดย: บ้านกลอนน้อยฯ ที่ 24, พฤษภาคม, 2559, 07:41:49 AM



หัวข้อ: - ควรมิควร -
เริ่มหัวข้อโดย: บ้านกลอนน้อยฯ ที่ 24, พฤษภาคม, 2559, 07:41:49 AM

(http://upic.me/i/w7/xopst.jpg) (http://upic.me/show/58530203)


ควรมิควร
...........

ใช้ถ้อยคำสำนวนล้วนกระด้าง
เป็นแบบอย่างคนไพร่ไร้ศึกษา
ชาติจัณฑาลพาลชนหม่นพักตรา
อยู่ในป่าชัฏชันนั้นแหละควร

จะก่นด่าว่าใครนั้นไม่แปลก
ถ้าจำแนกคำคมให้สมส่วน
วาทศิลป์จินต์เฟ้นเล่นสำนวน
คู่แค้นหวนคิดคำแล้วช้ำใจ

ถ้าใช้คำเปิดโปงจนโจ่งแจ้ง
ห้วนรุนแรงขาดศิลป์เอื่อยรินไหล
หยาบโลนเด่นล้ำหน้ามาแต่ไกล
ผิดวิสัยของผู้เรียนรู้ดี

ถ้าเป็นหญิงใจบาปพูดหยาบชัด
มากสมบัติความรู้ชูศักดิ์ศรี
ค่าของหล่อนลางเลือนเหมือนไม่มี
เป็นสตรีได้แน่แต่ในนาม

การใช้คำหยาบที่มีสร้อยศิลป์
ดัดให้ลิ้นอ่อนจนห่างคนหยาม
ถึงแม้แท้จริงนั้นสันดานทราม
ก็เก็บความจริงไว้กับใจตน

ใช้ถ้อยคำสำนวนล้วนกระด้าง
เป็นแบบอย่างพาลไพร่ชั่วให้ผล
ควรหรือจำมาจดในบทนิพนธ์
คิดอายคนรุ่นหลังบ้างเป็นไร...

@ หลวงพรม ส่งผ่าน เต็ม อภินันท์
๒๓ พฤษภาคม ๒๕๕๙ / ๑๘.๕๐ น.
* ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เน็ต


หัวข้อ: Re: - ควรมิควร -
เริ่มหัวข้อโดย: Black Sword ที่ 25, พฤษภาคม, 2559, 12:00:31 AM

ถ้อย"พิโรธวาทัง" วาทะถ้อย
คือรูปรอยแห่งศิลป์ที่รินไหล
สื่อสำแดงแห่งภูมิพจนานัย
แม้นหากได้ยินยลคนชื่นชม

ถ้อยกักขฬะเลวทรามหยาบหยามยิ่ง
แม้นแนบพิงสัมผัสยังขัดขม
ไร้สิ้นเสียงแซ่ซ้องพร้องนิยม
หมดความฉมฉ่ำช้อยแห่งรอยคำ

ถ้อยหยาบช้าสาไถยทุกสถาน
เผยเผ่าพาลพรมกลอนมาร่อนร่ำ
เรียงสัมผัสจัดครบกระบวนนำ
แต่บอกย้ำย้อนสู่ผู้แผ่กาง

เห็นหลายหลากมากจริงยิ่งเฟซบุ๊ก
หยาบคำคลุกคละคล้อยถ่มถ่อยสร้าง
ขนสะสาอารมณ์มาถมวาง
แล้วเอ่ยอ้างคำพจน์รสกวี

เพลงกลอนผ่านกาลสมัยภูมิใจนัก
ยิ่งเสพยิ่งแย้มประจักษ์ในศักดิ์ศรี
อย่าให้หม่นหมองค่าก่อราคี
ด้วยวาทีทุรยศ.. แห่งบทบรรณ ฯ
:
.
- Black Sword -
 (หมู มยุรธุชบูรพา)