บ้านกลอนน้อย - กลอนสบายๆ สไตล์ลิตเติลเกิร์ล

คำประพันธ์ แยกตามประเภท => กลอน ร้อยกรองหลากลีลา => ข้อความที่เริ่มโดย: 1p ที่ 03, มีนาคม, 2559, 05:53:22 PM



หัวข้อ: ความพอเพียง
เริ่มหัวข้อโดย: 1p ที่ 03, มีนาคม, 2559, 05:53:22 PM
(http://upic.me/i/xv/3513t.jpg) (http://upic.me/show/57999891)


แลสุดโพ้นต้นอ้อยนับร้อยไร่
เขียวไสวใบพริ้วเป็นทิวสวย
ยามลมพัดกวัดไกวไหวระทวย
ดั่งสาวขวยเขินอายยามชายมอง

สะทกเทิ้นเมินหนีเหมือนลี้หลบ
เมื่อได้สบตาหนุ่มกรุ้มกริ่มสอง
ต้นอ้อยสาวพราวลู่ดั่งรู้ปอง
อยากเคียงครองมาดหมายมอบกายเธอ

ตะวันสายฉายแสงแข่งไอหมอก
แดดทอออกสีทองผ่องเสมอ
มวลหมู่นกผกผินบินมาเจอ
จิกเหยื่อเผลอร่อนห่างเหนือยางยูง

พวกสัตว์เลี้ยงเมียงมองเจ้าของแล
ควายลูกแหง่คอยชิดตามติดฝูง
อยู่ไม่ห่างนางแม่คนแก่จูง
มุ่งเนินสูงเล็มหญ้าจนกว่าเย็น

ชาวนาไร่ไกลแหล่งแสงสีเสียง
ไร้สำเนียงแห่งกรุงยุ่งยากเห็น
สงบเงียบเรียบง่ายหน่ายจำเป็น
ไม่ลำเค็ญสิ่งใดไร้ทุกข์ตรม

พอแดดอ่อนรอนแสงแห่งสุรีย์
มุ่งกลับที่ถิ่นฐานย่านสุขสม
พืชผักในไร่สวนล้วนน่าชม
ไม่นิยมซื้อหาพาแบ่งปัน

ความพอใจใฝ่ถึงสิ่งพึงมี
เลี้ยงชีวีพอเพียงอยู่เคียงฝัน
พระดำริตริตรองสู่ผองกัน
ทางสุขสันต์ตามบาทพ่อชาติไทย

1p