|
หัวข้อ: ธรรมชาติกับคน เริ่มหัวข้อโดย: บ้านกลอนน้อยฯ ที่ 18, ธันวาคม, 2558, 09:56:48 AM (http://upic.me/i/qt/12348057_614585052012769_4023417900942560164_n.jpg) (http://upic.me/show/57464164) ธรรมชาติกับคน ............. ดาวประกายรายดวงเต็มห้วงฟ้า แสงเย็นตายามยลทุกหนหาว ใจชุ่มชื่นรื่นรินไร้กลิ่นคาว ประกายดาวมิปาดคมบาดใจ สายลมโชยเฉื่อยฉิวโลมผิวเนื้อ กำราบเหงื่อทั้งสิ้นหยุดรินไหล เย็นกายแล้วอารมณ์ชื่นชมไป ล่วงสู่ในทางสันติมิลำเค็ญ พฤกษาชาติลำเนาขุนเขาหิน มากมีศิลป์บรรจงดำรงเห็น ธรรมชาติสร้างขยายหลายประเด็น ถ้าดูเป็นแล้วเกิดความเพลิดเพลิน แสงจันทร์นวลโลมหน้านภาผ่อง สายน้ำนองหลั่งรินจากถิ่นเถิน งามรื่นเรียบซึ้งในใจเหลือเกิน ชวนให้เมินแสงสีโลกีย์กาม มองสังคมคนพาใจว้าวุ่น บาปและบุญแยกยากมากคำถาม คนนิยมสิ่งใดแล้วไม่ทราม ทั้งที่ตามเป็นจริงสิ่งนั้นเลว หลงโอบโอ๋โลกีย์มีแต่ทุกข์ กามสุขวนวกพาตกเหว อุ้มบาปบูดหม่นหมองใส่สองเอว ลุยในเปลวเพลิงทุกข์อย่างลุกลน @ เต็ม อภินันท์ ๑๒ กันยายน ๒๕๕๘ / ๑๙.๑๙ น. * ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เน็ต * |