บ้านกลอนน้อย - กลอนสบายๆ สไตล์ลิตเติลเกิร์ล

(https://fbcdn-sphotos-c-a.akamaihd.net/hphotos-ak-xpa1/v/t1.0-9/11226002_933400220030478_8068781605129412213_n.jpg?oh=e82c94b9de03de182c371f69b5b56259&oe=56F00513&__gda__=1454323627_33ca4eefb73a43be312ea3c3d3a607ce)

~ปล่อย~

หากผูกจิต...คิดเรื่องความเคืองขุ่น
อารมณ์กรุ่นเกลียดโกรธพิโรธเขา
เพลิงหักหาญผลาญพร่าอุราเรา
ร้อนรนเร่ารุกล้ำ...ก่อลำเค็ญ

มิถ่ายถอด...บอดบ้าก็ปรากฏ
บริบทบรรจบติดลบเห็น
เมื่อโมโหโทสะซ่านกระเซ็น
สาบส่งเป็นศัตรู...ทุกผู้คน

พร่องพิเคราะห์...เกาะกุมจึงคลุ้มคลั่ง
เร้ารุมรั้งระอุอกุศล
อาฆาตร้ายหมายไล่ดุจไฟลน
บ่มเพราะผลเพลี่ยงพล้ำ...หยามย่ำไป

สติตรอง...มองเห็นประเด็นชัด
เพียรพิพัฒน์เพื่อพ้นเหตุหม่นไหม้
ทุกขณะจรุงปรับปรุงใจ
สิ้นสาไถยทับถม...เลิกงมงาย

พินิจนึก...ตรึกรู้ทุกผู้เผ่า
แลตัวเราล้วนจะเสื่อมสลาย
ระงับกรรมดำริหยุดผลิพราย
มโนหมายมุ่งให้...อภัยกัน

ปลดปล่อยวาง...ว่างแล้วเพริศแพร้วจิต
สุขสถิตเที่ยงแท้มิแปรผัน
แสงธรรมส่องผ่องใสวิไลวรรณ
สว่างพลันพร้อมพบ...สงบเย็น

อโศกน้ำ
ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เนต