บ้านกลอนน้อย - กลอนสบายๆ สไตล์ลิตเติลเกิร์ล

บ้านกลอนน้อย ลิตเติลเกิร์ล - มยุรธุชบูรพา => ห้องกลอน คุณอภินันท์ นาคเกษม => ข้อความที่เริ่มโดย: บ้านกลอนน้อยฯ ที่ 16, ตุลาคม, 2558, 04:14:16 PM



หัวข้อ: ดอกจันทน์กะพ้อ
เริ่มหัวข้อโดย: บ้านกลอนน้อยฯ ที่ 16, ตุลาคม, 2558, 04:14:16 PM
(http://upic.me/i/30/vcd-1.jpg) (http://upic.me/show/56995893)

ดอกจันทน์กะพ้อ

จันทน์กะพ้อยืนต้นบนความแกร่ง
กลิ่นดอกแรงทวนลมด้วยฉมฉุน
แม้ใบน้อยแต่หากมากมีคุณ
เป็นยารุนรักษาหลายอาการ

เริ่มแต่เดือนพฤศจิกาต้นหน้าหนาว
ผลิดอกขาวเหลืองนวลล้วนสะอ้าน
ช่วงห้าเดือนไม่น้อยทยอยบาน
กลิ่นหอมนานอบเสื้อผ้าทั้งทาตัว

หากหญิงงามหอมนานดุจจันทน์กะพ้อ
ชายฤๅท้อทนทวนรักถ้วนทั่ว
เฝ้าชมชื่นคืนวันผูกพันพัว
หลงเมามัวหมกตนคู่จนตาย

สาวดอกไม้ในฝันจันทน์กะพ้อ
มีไหมหนอคิดหามานานหลาย
ดอกจันทน์กะพ้อร่วงพรูอยู่เรียงราย
แสนเสียดายที่หวังยังไม่เจอ


เต็ม อภินันท์
๑๐ ตุลาคม ๒๕๕๘ / ๑๖.๔๐ น.
* ขอบคุณเจ้าของภาพในอินเตอร์เน็ต *

(http://upic.me/i/9m/z08-2.jpg) (http://upic.me/show/56995894)


หัวข้อ: Re: ดอกจันทน์กะพ้อ
เริ่มหัวข้อโดย: Black Sword ที่ 17, ตุลาคม, 2558, 12:04:50 AM

เฝ้าคิดฝันจันท์เจ้าเคยเฝ้าพ้อ
ชะตาก่อกลใดให้พลาดเผลอ
เฝ้าแต่ฝันหวั่นพะวงหลงละเมอ
แต่เพียงเพ้อเพียงฝันถึงจันท์งาม

จันท์กะพ้อพ้อใจหวังใจพบ
หมายประจบมอบใจรักไหลหลาม
เฝ้าแต่พ้อกับจันทร์อันวิราม
ฝันทุกยามจันท์กะพ้อพะนอเนา

ฝากกับจันทร์ถึงจันท์กะพ้อพุ่ม
ถึงเนื้อนุ่มอยู่ไหนข้าใจเหงา
จงสาดแสงแจ้งซึ้งถึงนงเยาว์
ใจยังเฝ้าใฝ่รอ.. เจ้าพ้อคำ ฯ
:
 :a014:
- Black Sword -
 (หมู มยุรธุชบูรพา)



หัวข้อ: Re: ดอกจันทน์กะพ้อ
เริ่มหัวข้อโดย: ปลายฝน คนงาม ที่ 17, ตุลาคม, 2558, 08:08:58 AM

จันทร์กะพ้อได้ฟังชายนั่งเรียก
ดั่งลำเจียกร้องครางอยู่กลางค่ำ
สายลมหอบเสียงแผ่วแว่วลำนำ
ทั้งเย็นฉ่ำชื่นใจเมื่อได้ยิน

กระซิบฝากสายลมที่พรมผ่าน
หวนกลับย่านอีกครั้งคืนยังถิ่น
กระซิบบอกชายหนุ่มภุมริน
จันทร์กะพ้อก็ถวิลอยู่ทุกวัน

 :a002:
ปลายฝน

(http://upic.me/i/5h/1caflwrbar.png) (http://upic.me/show/36964066)


หัวข้อ: Re: ดอกจันทน์กะพ้อ
เริ่มหัวข้อโดย: Black Sword ที่ 17, ตุลาคม, 2558, 10:05:49 PM

สดับคำคำหนึ่งก็ซึ้งซาบ
อบอวลอุ่นอุ่นอาบดั่งภาพฝัน
ความคิดถึงส่งถึงเมื่อถึงกัน
สิ้นหวาดหวั่นหวาดไหวแล้วใจเรา

ฟังคำแผ่วแว่วหวานคำหวานส่ง
จิตบรรจงรับไว้คลายโศกเศร้า
จันท์กะพ้อพ้อเอ่ยรำเพยเบา
แต่รสเร้ารึงแล่นซ่านแก่นทรวง

ความคิดถึงถึงห่างมิร้างจิต
แปรประดิษฐ์เป็นสะพานละหานห้วง
สองก้าวเดินสะพานนั้นมั่นแดดวง
วันนี้ช่วงบรรจบพบอีกครา

จักถนอมหัวใจให้ห่างทุกข์
ดูแลสุขภาพรักมิพักหา
ทอหัวใจให้ห่มสิ้นตรมตรา
ห่มชีวาเจ้าอุ่น.. ทุกค่ำคืน ฯ
:
 :d09:  
- Black Sword -
 (หมู มยุรธุชบูรพา)