|
หัวข้อ: ตราบความหวังยังมี เริ่มหัวข้อโดย: บ้านกลอนน้อยฯ ที่ 24, กันยายน, 2558, 08:53:28 AM (http://upic.me/i/kt/unh4z.jpg) (http://upic.me/show/56809747) ตราบความหวังยังมี เอาความหวังปักลงตรงกลางจิต มอบชีวิตชั่วชาติเป็นทาสหวัง ดื่มศรัทธาประจำชูกำลัง ไม่ยอมรั้งรอรับความอับจน แม้โซเซเร่ร่อนเหนื่อยอ่อนล้า ก็ยังกล้ากลิ้งเกลือกกระเสือกกระสน ใจจะร้องร่ำว่า.... “ข้าคือคน” สู้อดทนถากถางทางชีวิต หากงอมืองอเท้าไม่เอาไหน เหมือนตัดใจเฉยนิ่งทอดทิ้งสิทธิ์ ค่าของตนแน่นอน...ถูกรอนริด ทั้งญาติมิตรจักหลู่รุมดูแคลน ความเป็นคนถอยลดแทบหมดค่า เหมือนนิ้วห้า....สิ้นดีไม่มีแหวน เหมือนมีบ้านสร้างชนิดผิดแบบแปลน พฤกษ์ไร้แก่นเหมือนคนยอมจนใจ มีความหวังเหมือนมีแก่นชีวิต แม้จะผิดหวังแต่คิดแก้ไข สร้างความหวังพากเพียรจำเนียรไป สมหวังได้“เต็มรัก”เข้าสักวัน เอาความหวังฝังลงตรงกลางจิต พาชีวิตหนีให้ไกลคนหยัน อุปสรรคนานาทนฝ่าฟัน รอวารนั้นวันสมอุดมการณ์ @ เต็ม อภินันท์ ๑๖ สิงหาคม ๒๕๕๘ / ๑๖.๒๓ น. * ขอบคุณภาพจากอินเติอร์เน็ต * |