|
หัวข้อ: กลบท นายโรงลืมกรับ ...โฉมอนงค์ เริ่มหัวข้อโดย: 1p ที่ 30, สิงหาคม, 2558, 09:13:31 PM (http://upic.me/i/p9/zaont.jpg) (http://upic.me/show/56600176) ... โฉมอนงค์ ... (กลบท นายโรงลืมกรับ) หุ่นสูงยาวก้าวย่องมองตาสบ ยอมสยบความสวยสำรวยเหมาะ อยากรู้จักรักใคร่ใกล้เฉพาะ จึงอยากเสาะสานสื่อชื่อเธอนัก ยามสบตาพาฝันพลันหวิวอก เหมือนถูกฉกในทรวงจนหน่วงหนัก ความสวยสมคมขำนำใจภักดิ์ ใจนึกรักทรามวัยอยากใกล้ชิด จากที่พบสบหน้าพารู้จัก เห็นแต่พักตร์โฉมงามลอยตามติด จะนั่งนอนยืนนานก็พาลคิด วิปริตจริงแท้แน่ความรัก สวยสมดีมีสง่าพาสยบ นิ่งสงบเยือกเย็นเห็นประจักษ์ อยากเคลียคลอละออตูมจักฟูมฟัก จะปกปักสาวเจ้าเช้ายันพลบ ยามเธอยิ้มแย้มสรวลยั่วยวนโปรด ดั่งทิพย์โอฐอุทัยหวานซ่านบรรจบ ฟันซี่น้อยร้อยเคียงเรียงกันครบ งามมิพบพานได้ใคร่จุมพิต อยากได้ยินเสียงเพราะเสนาะโสต อารมณ์โกรธคงหายสลายปิด ขอให้เจ้าร้องรำทำสักนิด ชั่วชีวิตยินดีวจีรส อุ..แม่เจ้า..เสียงเธอเล่าเท่าฟ้าแตก ดังผ่าแยกแหลกพร่าไม่น่าปด เป็นประเทืองเรื่องหลอกบอกคำคด ดั่งสะกดตะลึงหรารีบลาลับ 1p ขอขอบคุณ ภาพจาก google.com หัวข้อ: Re: กลบท นายโรงลืมกรับ ...โฉมอนงค์ เริ่มหัวข้อโดย: Black Sword ที่ 30, สิงหาคม, 2558, 11:53:55 PM
หัวข้อ: Re: กลบท นายโรงลืมกรับ ...โฉมอนงค์ เริ่มหัวข้อโดย: กร กรวิชญ์ ที่ 31, สิงหาคม, 2558, 11:21:36 AM เราชายแท้ใช่เทียมนั่นเหนียมบิด ต่อให้งามชวนพิศวิจิตรหมด ก็อย่าหมายหัวใจจะไหวคด ไม่ฉีกกฎไม่เคยแม้นเอ่ยทัก แค่ยินเสียงเลี่ยงไกลสายตาหลบ ไม่ขอพบพวกเขาเราตระหนัก ไม้ป่าเดียวเปลี่ยวอย่างไรก็ไม่รัก ขัดตานักท่าทางเดินเพลินซิเนาะ แหมหมั่นไส้พวกหล่อนทำอ้อนออด ท่าทางทอดสะพานหวานประเหลาะ ทำกรี๊ดกร๊าดโชว์ตัวนั่งหัวเราะ ขอยิ้มเยาะเพราะข้าฯเริศกว่านัก กรวิชญ์ |