|
หัวข้อ: กลอนบทนั้น เริ่มหัวข้อโดย: บ้านกลอนน้อยฯ ที่ 17, สิงหาคม, 2558, 06:39:19 PM (http://upic.me/i/sl/9px0f.jpg) (http://upic.me/show/56487499) กลอนบทนั้น ใจสัมผัสอรรถรสกลอนบทนั้น จำได้มั่นดูดดื่มมิลืมหลง หวานเย็นเย็นชื่นฉ่ำนำพะวง ครวญประสงค์สัมผัสมิพลัดลา ทุกวลีเคล้าคละเป็นประโยค รวมความโศกปนกันกับหรรษา เหมือนหัวเราะยิ้มเศร้าเคล้าน้ำตา รอยปากกาหนักแน่วและแผ่วเบา ลีลากลอนอ่อนช้อยฝังรอยฝัน พจน์รำพันเป็นเพื่อนใจในยามเหงา เพียงนิยมถ้อยคำพอทำเนา แต่นี่เมารสกลอนของหล่อนแล้ว แม้ยังไม่พบพักตร์รู้จักหล่อน ใจอาวรณ์โลดลิ่วเป็นทิวแถว วาดวงพักตร์ว่าเจิดพริ้งเพริดแพร้ว เนตรมีแววหวานเศร้าคละเคล้ากัน เสียงแผ่วทุ้มนุ่มโสตโอษฐ์จิ้มลิ้ม สองปรางอิ่มผิวนวลชวนใฝ่ฝัน กิริยาอ่อนโยนไม่โลลรั้น ** สารพันหล่อนมีล้วนดีงาม ใจสัมผัสอรรถรสกลอนบทนั้น เผลอเคลิ้มฝันสุขซาบทรวงวาบหวาม หล่อนจะดีหรือกลั้วชั่วก็ตาม ขอมอบความภักดีแต่นี้ไป... ** (โลล=โลเล,เหลวไหล) @ เต็ม อภินันท์ ๑๕ สิงหาคม ๒๕๕๘ / ๑๓๐๗ น. * ขอคุณภาพจากอินเตอร์เน็ต * หัวข้อ: Re: กลอนบทนั้น เริ่มหัวข้อโดย: Black Sword ที่ 18, สิงหาคม, 2558, 12:48:34 AM
|