|
หัวข้อ: ๐ อิ่มแล้วก็บึ่งหนี ๐ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 03, พฤษภาคม, 2558, 01:38:26 PM หิวก็หาที่พึ่งพิงพำนัก เพื่อผ่อนพักครั้งคราวชั่วยาวสั้น ได้อยู่กินเพียงพอต่อชีวัน แค่หลับฝันฟื้นซากยากร่ำรวย ตื่นมืดเช้าเข้าสวนใส่น้ำปุ๋ย สายเสร็จลุยฉีดพ่นเปลือกผลสวย สอยมะม่วงมะไฟใบย้อยย้วย ตัดอ้อยกล้วยตะไคร้ข่ากระชาย เจ้าสวนดีมีธรรมประจำจิต มากน้ำมิตรคิดเป็นเช่นสหาย ใช้แรงเคียงเยี่ยงทาสสัญชาติควาย เจ็บปวดกายปล่อยเดียวไร้เยียวยา ข้าวแกงเอื้อเกื้อเก่าเทาเหลืองอ่อน หักสองท่อนเขาหุงให้หมูหมา นอนพื้นฟากตากยุงปลายทุ่งนา จั่วหลังคาสังกะสีมีรูพรุน ทอดตาดูหูฟังดังสาบหอม ทนยินยอมปิดตรมอารมณ์ขุ่น ก้มคอพับงับปากลากเซซุน ยอมโง่เง่าเต่าตุ่นแทนคุณคน เผยอยิ้มอิ่มแล้วก็แจวหนี สืบเสาะที่อิ่มท้องรองเลือนหม่น หิวก็หาท้าทายประทังตน ไหนจะพ้นจนจ่อหนอมนุษย์ :AddEmoticons00936: รพีกาญจน์ |