บ้านกลอนน้อย - กลอนสบายๆ สไตล์ลิตเติลเกิร์ล

คำประพันธ์ แยกตามประเภท => โคลง-กาพย์-ฉันท์-ร่าย-ลิลิต => ข้อความที่เริ่มโดย: prin ที่ 01, ตุลาคม, 2557, 12:08:09 AM



หัวข้อ: ฉันอิ่มเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: prin ที่ 01, ตุลาคม, 2557, 12:08:09 AM
 
:AddEmoticons00948:


..อยากกิน มะม่วงหนอ......มะละกอ ขนุนหวาน
จัดมา ประดับจาน................. ก็มินาน จะได้กิน
..มองชม มะยมดี.................... กะปิมี อร่อยลิ้น
คลุกตำ นะครกหิน................. ชิจะดิ้น สดุ้งเลย

..อิ่มแล้ว ก็นอนเสีย....... บ่ มิเพลีย สบายเหวย
สุขจัง นะทรามเชย.................. ก็มิเคย จะกินดี
..ปวดท้อง ละน้องแก้ว...... อะอะแจว ละคราวนี้
มองหา สุขามี.................... ระยะที่ กระโจนทัน

 :d04:


หัวข้อ: Re: ฉันอิ่มเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: ลิตเติลเกิร์ล ที่ 01, ตุลาคม, 2557, 02:53:58 PM

                                            ส้มตำอร่อยลิ้น         ขณะกินอร่อยนั้น
                                            ลืมสิ้นสนิทกัน          ก็แวะชิมกระหยิ่มใจ
                                            ดึกพบสงบแล้ว        ดนุแว่วประสบภัย
                                            ท้องลั่นสนั่นไกล       นยะก่อเคราะห์รังแก

                                            บิดขอดตลอดร่าง     รวิสางสว่างแล
                                            เรายังระย่ำแย่          วปุโทรมมิยอมยืน
                                            เข็ดแล้วอร่อยปาก     อริมากตลอดคืน
                                            จำไกลฤทัยขื่น          พิษเหลือเนาะส้มตำ

                                                               :d12:
                                                            ลิตเติลเกิร์ล
                              
                                                       ภาพเบอเร่มเลย แหะ ๆ
                                                              ส้มตำถาด
   (https://fbcdn-sphotos-h-a.akamaihd.net/hphotos-ak-xfa1/v/t34.0-12/10717802_448789508592325_303696126_n.jpg?oh=612696d69ab9ea9020e924fa85819999&oe=542E37EA&__gda__=1412303958_8f116df96edc9c19bdf5bb1ba0c52b56)

ขอบคุณภาพจาก  Internet


หัวข้อ: Re: ฉันอิ่มเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: prin ที่ 01, ตุลาคม, 2557, 11:32:22 PM
:042:

วสันตดิลกฉันท์ ๑๔

กินเกลี้ยง จะเดี้ยง อุตริแน่...... ตระกละแท้ อนงค์เอย
กินหมด ประชด มรณะเลย................. ก็มิเคย สลดใจ
แน่นท้อง จะร้อง ก็มิจะออก......... ฤ จะบอก ก็อายใคร
ครวญฝืน สะอื้น จะแหวะ บ่ ไหว........ อุระไซร้ ก็อืดแล

เด็กน้อยหัดแต่ง ถูกไหมไม่รู้ค่ะ อิ อิ

 :d13:


หัวข้อ: Re: ฉันอิ่มเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: Black Sword ที่ 02, ตุลาคม, 2557, 02:50:36 AM

                         วสันตดิลกฉันท์ ๑๔

                         กินยาระบายจะนิรทุกข์...............และมิขุกมิเข็ญแน่
                         เม็ดเดียวระบบก็จะมิแปร.............เพราะฉะนั้นสบายใจ

                         เม็ดหนึ่งจะมอบอนุเคราะห์ท่าน....บริบาลมิห่วงใด
                         โซ้ยเถิดสะดวกอุระฤทัย...............อภิรมย์ระรื่นจินต์

                         คำแรกก็จี๊ดประดุจ(ะ)ลอย.............เพราะอร่อยและชวนกิน
                         หม่ำโลดนะท่านเยอะแยะมิสิ้น......มหะเผ็ดสะเด็ดดวง      
                         :
                          :055:  
                          - Black Sword -
                          (หมู มยุรธุชบูรพา)
                          :a013:


หัวข้อ: Re: ฉันอิ่มเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: prin ที่ 04, ตุลาคม, 2557, 08:35:09 PM
:d12:


มาณวกฉันท์

กินละก็นอน........... ก่อนนะจ๊ะหนู
ปิดซะประตู........... ดูเหมาะเจาะดี
ฝันก็สนุก..................... ทุกข์ก็มิมี
หลับละกวี................... พี่อภิรมณ์

พลันก็สดุ้ง................ ยุ่งละนะฉัน
ปวดก็มิอั้น ..................นั่นสิระบม
สุดจะสะอึก................ ศึกพละถม
วิ่งซะระทม............. ตรมและระอา


 :d05:
 

ขออภัยแก้ไข   มือใหม่ลืมสัมผัส อิ อิ


หัวข้อ: Re: ฉันอิ่มเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: ลิตเติลเกิร์ล ที่ 05, ตุลาคม, 2557, 11:21:57 AM

                                         ตามเกาะกระแส       แม่นฤมล
                                         ขื่นอุระจน                ย่นภมุกา (คิ้ว)
                                         เกิดมลเคือง             เรื่องมหุมา
                                         กลิ่นเฉพาะพา          โถมระยะไกล

                                         รีบจรลี                    หนีตะละแม่
                                         กลัวทุขะแด             แลจะประลัย
                                         นอนบ่สบาย            กายขยับไกว
                                         จำจระไป                 นิทระบ่ลง                  

                                                      :d12:
                                                    ลิตเติลเกิร์ล

ขออภัย ที่เขียนแนวนี้ หาแนวต่อไม่ได้เลยค่ะ  :001:
* มล = ความมัวหมอง
* นิทระ > นิทรา


หัวข้อ: Re: ฉันอิ่มเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: prin ที่ 12, ตุลาคม, 2557, 05:46:06 PM

(http://engjang.com/storage_upload/12/55767/uploads/images/thaifood/khaopadkong.jpg)

อุเปนทวิเชียรฉันท์ ๑๑

จะกิน อะไรดี                      กะทะมี ก็ผัดได้
กะว่า จะใส่ไข่               แกะกุ้งไว้ สิง่ายจัง
จะเอา กระเพราโรย      กะจะโซ้ย ซะดังดัง
ประหยัด กระเป๋าตังค์     บ่ มินั่ง ละลายเงิน

ขนม และของหวาน       ก็อร่าม นะขอเชิญ
สนุก สนานเพลิน            ก็ บ่ เกิน จะกินกัน
ขนุน และฝอยทอง       กะจะลอง สิสุขสันต์
ริเริ่ม ประเดิมวัน                   ดนุนั้น ก็อ้วนพี


 :d08:  :d08:
 


หัวข้อ: Re: ฉันอิ่มเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: Black Sword ที่ 13, ตุลาคม, 2557, 12:22:33 AM

                         อุเปนทวิเชียรฉันท์ ๑๑

                         อะโหยอร่อยโพด........และประโยชน์ก็มากมี
                         นะแจ่มแอร่มซี............เสาะแสวงสวรรค์เลย

                         อะนั่นขนมหวาน.........ปิติซ่านฤดีเอ๋ย
                         จะหม่ำนะทรามเชย.....อนุญาตนะกลอยใจ

                         กระเถิบเขยิบย่อง.........กะจะจ้องจะหอบไป
                         ระแวดระวังไว..............ก็สะดุดและล้มลง

                         สะอื้น อะฮึกฮึก............สตินึกระลึกหลง
                         สิท่าจะงุนงง.................และสลบไสลนาน
                         :
                          :054:
                         - Black Sword -
                         (หมู มยุรธุชบูรพา)


หัวข้อ: Re: ฉันอิ่มเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: prin ที่ 13, ตุลาคม, 2557, 10:21:47 PM
:a014:


อุปชาติฉันท์  ๑๑

จะคั่ว ระรัวปรุง                 กะทิฟุ้ง กระเทียมโชย
พริกพราว มะพร้าวโปรย            ก็จะโรย นะผักชี
หมูนุ่ม ขยุ้มใส่                          และอะไร ก็ตามมี
สะเด็ด วิเศษศรี                          ก็ผสม คนอร์ลง

มิท้อ ระย่อใด                       กะจะให้ อนงค์หลง
เสร็จแล้ว มิแคล้ว งง              ชิสะดุด ซะหล่นมือ
โศกา ระอาแท้                       ฤ จะแก้ บ่ ทัน หรือ
ตลาด นะลือชื่อ                     ก็จะซื้อ นะแอบเอา


 :d13:

ขอบคุณแรงบันดาลใจจาก กระทู้ ของฝากจากแดนคนธรรพ์  ธนุ  เสนสิงห์  


หัวข้อ: Re: ฉันอิ่มเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: prin ที่ 15, ตุลาคม, 2557, 09:47:37 PM
:xav87159:

สวาคตาฉันท์  ๑๑

ริมทะเล จะประทะลม          และผสมรัก
น้ำละลอก ฤ จะสมัคร          สิสวาทใคร
ยามพิโรธ สุรตวาด              ก็มิอาจใกล้
ครั้นสงบ ฤ จะอภัย              บ่ มิ กลัวเรา

ริมทะเล ก็เสาะก็เหล่           นะทะเลเผา
ปรุงมะนาว ก็จะมิเบา             สิอร่อยแล
ปลากระพง ก็นะจะย่าง    บ่ เลาะก้างแน่
อาจสะอึก และก็จะแย่            อุ๊บ๊ะตำคอ


 :d10:

ขอบคุณแรงบันดาลใจจาก กระทู้ ของฝากจากแดนคนธรรพ์  ธนุ  เสนสิงห์ 


หัวข้อ: Re: ฉันอิ่มเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: โดเรม่อน ที่ 16, ตุลาคม, 2557, 10:00:18 AM

  ของอร่อยมิปฏิเสธ                มิเทวษหนอ
ทานนะครับและจะมิรอ             อภิรมย์จินต์
  โอ้สวรรค์นะกรุณา                 ก็เสาะหากิน
ม่อนขยับกระเพาะจะปลิ้น          ก็เพราะอิ่มจัง
  จริงสิครับอนุเคราะห์ที            นะบ่มีตังค์
บอกกระซิบเจาะแจะมิดัง           น่ะนะว่างงาน
 :a016:
ม่อนจัง


หัวข้อ: Re: ฉันอิ่มเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: prin ที่ 03, พฤศจิกายน, 2557, 09:19:29 PM
 
           :a020:
  ปณวฉันท์   ๑๐* 

ในมื้อเย็น ก็ขณะ จะหม่ำ                หม้อแกง
ต่างถกเถียง และทะเลาะ จะแย่ง       วุ่นวาย

เข้ายื้อฉุด เพราะปะทะ สิว่า            แทบตาย
หม้อแกงหล่น นะเละเทะ มลาย          ตกดิน

น้ำตาร่วง สิเผาะเผาะ สลด                 อดกิน
คว้าน้ำเปล่า ซะนะคะ และริน           ดื่มแทน


              :sri0011:

ขอบคุณแรงบันดาลใจจาก กระทู้ ของฝากจากแดนคนธรรพ์  ธนุ  เสนสิงห์


หัวข้อ: Re: ฉันอิ่มเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: กรกช ที่ 08, พฤศจิกายน, 2557, 10:26:59 AM

#๓๖๒

-๐-๐-๐-

เสียดายนัก ขณะจะ ลุปาก     เหลือแสน
ของดีเพชร บุริสิ ณ แดน     ของหวาน

เชิญลองชิม มนจะ รฤก     ไปนาน
เสพย์สิ่งสวย และปิติ สราญ     สุขใจ

ขึ้นเขาวัง พระคิริ นคร     ด้วยได้
เพียงแต่อย่า ละสติ และไกล     จากลิง

เดินเพลินมัน ปะและจะ ขโมย     ทุกสิ่ง
เผลอแปร๊บเดียว แหละนะก็ จะวิ่ง     หนีไป

-๐-๐-๐-

ตามมาด้วย ช่วย ๘ บาท

 :d14: