กลบท ก้านต่อดอก...-๐ ความว่างอย่างที่มี ๐-

   - กลบท ก้านต่อดอก -
   -๐ ความว่างอย่างที่มี ๐-

   ๑. เสียงเอียดอัดครัดเคร่งเพลงไม้ไผ่
   ริกลมไหวหวีดหวิวปลิวเรื่อยเฉื่อย
   อาบอารมณ์พรมพร่างอย่างเนือยเนือย
   ไหลรินเรื่อยล้นหลั่งดั่งธารา

   ๒. ห้วงแห่งฝันบรรโลมโถมจู่ลู่
   โกรกกราวกรูผ่านพุ่งมุ่งคว้าหา
   หยิบจับได้เพียงฝันนั้นมายา
   คือย่อหน้าฝากไว้ให้ชีวี

   ๓. ปล่อยจิตลิ่วปลิวคว้างอย่างทอดยอด
   ในอ้อมกอดเป็นไปในที่นี่
   เคล้าคลอทุกข์สุขบ้างอย่างปรีดี
   วินาทีเคลื่อนผ่านม่านบางบาง

   ๔. เมื่อความหมายพรายผลิพินิจจิต
   โค้งความคิดขอบขัณฑ์อันกว้างขวาง
   ข้ามเขตข่ายรายรุ้งรุ่งรางชาง
   ในความว่างกลับพบประกายพราย

   ๕. เพราะไม่มีจึงมีที่ว่างว่าง
   เพราะไม่มีสิ่งร้างมลายหาย
   เพราะไม่มีจึงเพิ่มเติมง่ายดาย
   มากประเมินเกินคล้ายประมาณการ

   ๖. พลิ้วใบไผ่ร่อนเคว้งเพลงอ้อยสร้อย
   ลมเรื่อยร้อยร่อนรับขับขานผ่าน
   ความเวิ้งว่างยังอยู่คู่กาลนาน
   ทุกวันวานพร้อมรับ.. กับเพิ่มเติม ๚ะ๛

   - Black Sword -
   (หมู มยุรธุชบูรพา)

   ขอบคุณภาพต้นแบบจาก Internet
   ๐--------------------๐

กลบท ก้านต่อดอก

ข้อบัญญัติ : บังคับพิเศษเพิ่มจากกลอนทั่วไป คือ

   - บังคับให้มีสัมผัสสระชิดเสียงเดียวกัน ๑ คู่ อยู่ที่สองคำท้ายปลายวรรค ของทุกวรรค

* อ้างอิง : กลบทนี้มีปรากฏที่มาทั้งในตำรากลบท "ศิริวิบุลกิตติ์" และ "จารึกวัดพระเชตุพนฯ"

	ผู้เขียน	หัวข้อ: กลบท ก้านต่อดอก...-๐ ความว่างอย่างที่มี ๐- (อ่าน 20581 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 2 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้